چهارشنبه، مرداد ۲۸، ۱۳۸۸

جا دارد اگر از شرم بمیریم، از این تجاوزها

کتایون آذرلی شیرزنی که با شهامت متجاوزی را افشا می کند.

خاک بر سر من و تمام مردان ایرانی
اگر از درد و داغ این تجاوزها همه ی ما مردان ایرانی از شرم بمیریم به خدا که رواست.
اینها که در اثر شکنجه های جنسی دچار مرگ و ناراحتی های جسمی و روحی می شوند خواهران و برادارن من تو هستند خاک بر سر من تو ای ایرانی با غیرت که زیر دماغ ما دارند به ناموس ما تجاوز می کنند و ما هنوز زنده ایم.
باید از این درد زمین ما را درکام بکشد که صدای ازاله شدن ناموسمان را باید خارجی ها به گوش مان برسانند و کسی هم در این شهر ککش هم نگزد.
آهای کسانی که هفده رکعت نماز را هر روز درپیششگاه خدا عرضه می کنید ، آهای کسانی که اثر مهر و سجود بر پیشانی دارید ،آهای کسانی که به پیشواز ماه رمضان رفته اید و می روید، آهای کسانی که ادکار هفته را روز به روز از حفظ دارید، آهای ایرانی با غیرت ناموس ما را به تاراج گذاشته اند و ما هنوز زنده ایم و از شرم این هتک ناموس نمی میریم.
ننگمان باد!!!!!
باید بمیریم از این ننگ و این ننگ را چون داغ بر پیشانی داشته باشیم که بهترین فرزندان این آب و خاک را عده ای بی ناموس خوک صفت با خوک دانی منزل خود اشتباه گرفته اند.
آنها که به مادرو خواهرانشان هم نامحرمند دست در ناموس ما آویخته اند.
ای بمیریم ما که چنین ساده و بی خیال نظاره گر توحش عده ای خو و توله خوک به خواهران و برادانمان هستیم.
پس غیرت مردانه ی ما ایرانیان چه شد پس چه شد آنهمه ناموس دوستی چه شد ناموس پرستی ما ایرانیان.
همه ی ما باید پشت شیخ بزرگوار کروبی بایستیم باید صدایمان را با صدای او و تمام کسانی که به خاطر ناموس مان فریاد می زنند یکی کنیم.
هیچ کس در هیچ جایگاهی حق ندارد ناموس مردم را هدف بگیرد.
ننگ بر ما اگر صدایی از ما در نیاید.
هر کس بی صدا بنشیند بر این بی ناموسی ها صحه گذاشته است.

سه‌شنبه، مرداد ۲۷، ۱۳۸۸

اینجا آرژانتین یا شیلی نیست . . . اینجا ایران است.

(تصویر بالا کاری از پرستو فروهر)

اینجا آرژانتین یا شیلی نیست . . . اینجا ایران است.

یادمه بچه که بودم راجع به رژیمهای دیکتاتوری که ملتها را به گروگان می گرفتند و باعث جنایت می شدند خبرهای وحشتناکی از تلویزیون می شنیدم. برایم همیشه این سوال پیش می آمد که مردم در آن نواحی در چه حالی هستند؟ آنها که مصیبت زده اند چگونه اند؟
کشورهایی مثل آرژانتین، برمه، ویتنام، آفریقای جنوبی، اسپانیا، یونان، کوبا، کره شمالی، عراق، و ... و... و ... که البته خیلی از این کشورها الآن وضعیت خیلی خوبی پیدا کرده اند مثل اسپانیا که از زیر یوغ فرانکو رها شد یا آرژانتینی ها که در دهه70 میلادی تجربه ی جنگ کثیف و دادگاه های فرمایشی را از سر بدر کردند. البته کشورهایی هم هستند که مردم بدبخت آن هنوز در گیر رژیمهایی مستبد و زبان نفهمی هستند که دمار از جان و هستی وروزگار مردم آن کشور درمی آوردند مثل دولت کثیف کره شمالی.
اما نمی دانستم که شاید روزی بیاید که در کشور من هم بگیر و ببند هایی مثل آرژانتین دهه 70 میلادی رخ بدهد. نمی دانم با جنگ کثیف آرژانتین چقدر آشنا هستید ولی همینقدر باید بگویم که آنچه آنروز در کشور آرژانتین گذشت امروز در کشور ما هم جاری و ساری است. جالب است که بدانید که جنایت کاران از آن همه جنایت تقریباً قصر در رفتند یعنی هنوز همه ی آنها شناسایی و محاکمه نشده اند.برای اینکه راجع به جنگ کثیف بیشتر بدانید
اینجا را بزنید.
به هر حال آنچه که امروز بسیار مهم است این است که همه ی جنایتکاران بدانند که اگر روزی از دست عدالت بشری فرار هم بکنند نزد قاضی وجدان خود تا ابد شرمنده اند و البته قاضی اصلی یعنی خدا بلآخره دستمزد این جنایات را بدیشان باز خواهد داد.
دنیا دیگر ملعبه ی عده ای زورگو نیست وسایل ارتباطی بسیار همه گیر شده و هیچ رازی در پس پرده تا ابد نمی ماند. آنچه امروز در این کشور رخ می دهد از کشتار و شکنجه و تجاوز و دادگاه های فرمایشی همگی روزی رنگ خواهد باخت و در روزی که اصلاً دور نیست این پرونده ها بازگشایی خواهند شد و در آن روز است که چه بسیار افراد از فرط خجلت انتحار خواند کرد تا با خاری و خفت برای عذر تقصیر درپیشگاه ملت نیاستند و تحقیر نشوند.
اما عاقبت . . .
درست است که همه ی ما روزی خواهیم مرد درست است که از اغلب ما مردم عادی شاید نام نشانی هم نماند ولی جنایتکاران "همیشه ی تاریخ" را سر افکنده خواهند زیست حتی فرزندان و نوادگانشان هم از این درد جانکاه سرافکندگی و خاری در امان نخواهند بود و این ننگ و عار را نسل اندر نسل با خود خواهند کشید، به فرزندان صدام نگاه کنید.
دنیا دیگر دنیای صد یا دویست سال پیش نیست که هرکس هر غلطی بخواهد بکند و دیگر کسی هم تا سالهای سال نتواند پی گیر مطلب شود امروز دیگر دنیا نسبت به همه چیز چشم بینا دارد حافظه ی بشریت با توجه به اختراعات و اکتشافات قرن اخیر بسیار بیدار و هشیار است وتمامی این جنایات ثبت و ضبط می گردد و روزی که دیر دور نیست جنایتکارانی که می زنند و می کشند و زندانی می کنند و تجاوز می کنند از هیچ نظر مصونیت و مفری نخواهند داشت.
ولی شهدا و شکنجه دیده ها و دادگاهی شده ها و تجاوز شده ها همگی شهیدان جاودانه می شوند. کسانی که امروز این جنایات را لاپوشانی می کنند اندک زمانی بعد در حالی که مطرود و منفور جامعه هستند از یادها خواهند رفت و در گوشه ی بیغوله ها از بی کسی می میرند و یا خود کشی خواهند کرد و یا با خفت و زاری به دست عدالت اسیر می شوند و ذلتبار محاکمه خواهند شد.
خداوند قاضی بی بدیل جهان هیچ کس را بی مجازات نخواهد گذاشت و صد البته هیچ مظلومی را به نشستن دعوت نکرده است و از صاحبان حق و خون می خواهد که مردانه به پا خیزند و حق خود را بگیرند و البته بر اساس قانون قصاص باید تمام کسانی که عامل و آمر این جنایت های کثیف هستند محاکمه و مجازات شوند در هر لباس و هر منصب که باشند.
اینجا آرژانتین و برمه و کره شمالی نیست و مردم ما هم دیگر خواب و خام نیستند و تقاص کشته های خویش را خواهند گرفتپ، دیر یا زود.

یکشنبه، مرداد ۱۸، ۱۳۸۸

دلم از مغلطه ی جهل و تفرعن بگرفت


شود آیا که دگر صبح بهاری آید
بوی گل با نفس سبز بهاری آید
شود آیا که دگر شاخه گلی را نکشند
باز در باغ و چمن نغمه ی ساری آید
نشود مادری از داغ عزیزش دلریش
پدری را غم دل، آه شراری آید
بار الها مپسند این همه بیداد وستم
بر سر مردم بی پشت حصاری آید
از غم سرو قدان، سروسهی پشت خمید
یوسف فاطمه با رایت یاری آید
دلم از مغلطه ی جهل و تفرعن بگرفت
جای بوزینه، خس و خار به یاری آید

انواع کد های جدید جاوا تغییر شکل موس