در شب شهادت فاطمه ی زهراوبه یاد و در رثای عباس ابن علی ابوالفضل

در شب شهادت فاطمه ی زهراوبه یاد آن حضرت،

در رثای حضرت عباس ابن علی(ع)، ابوالفضل، قمربنی هاشم،علمدار،صاحب علم،سقا و . . . کسی که کلمات در تعریفش قاصرند

در این شعر به خاطر عظمت جایگاه آن یگانه از درج تخلص در متن شعر خوداری کردم راستش در جایی که صحبت از گل یاس است جایی برای خس و خاک نیست.

عباس علی، شه علمدار

ای زاده ی دامن گل یاس

ای هم نفس حسین، عباس

.

ای اول رتبه ی نجابت

ای غایت مردی و شجاعت

.

نام تو تغزل صلابت

یاد تو تبلور حلاوت

.

آن سرو قد تو ای علمدار

شد مایه ی فخر شیر کرار

.

آلاله ی روی تو چو خورشید

کی ماه چو روی تو درخشید

.

تو ثانی شیر "لافتی"یی

سقای حریم کبریایی

.

دستان تو همچو دست حیدر

افراخته رایت پیمبر

.

ای حامی تا ابد وفادار

شمشیر تو ذوالفقار کرار

.

مردی ز تو زاده شد مکرَّر

آزادگی از تو شد محرَّر

.

آبی که نخورده وانهادی

درسی ز ادب به آب دادی

.

زین روست که آن ضریح عالی

هرگز نشود ز آب خالی

.

آرامگه تو دیده ی ما

پر آب ترین ضریح دنیا

.

خالی کف ماست کز تو دوریم

ما تشنه ی دیدار و حضوریم

.

لب تشنه، دل تکیده ی ماست

آواره قد خمیده ی ماست

.

کف خالی و بی بضاعتانیم

جز بارگه تو ره ندانیم

.

ای باب گشوده ی شفاعت

نزدیک ترین ره سعادت

.

دریاب مرا در این شب تار

عباس علی، شه علمدار

.

سروده شده در شب میلاد حضرت زینب خواهر بزرگوار حضرت عباس

استفاده از این شعر و تمام دیگر شعرهای مذهبی من با ذکر صحیح منبع بلامانع است.